الن بدیو

آلن بدیو   فیلسوف معاصر و چپگرای فرانسوی، نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس، فعال سیاسی و استاد افتخاری بازنشسته در اکول نرمال سوپریور است. وی از اعضای حلقه آلتوسر بود و به عنوان یک فعال سیاسی در مبارزات برای آزادی الجزایر و جنبش می68 شرکت داشت در ابتدا از اعضای حزب سوسیالیستهای متحد در فرانسه بود و سپس حلقه مائوئیستی را تأسیس کردند که بعدها منحل شد. هم‌اکنون او به عنوان یک متفکر در جهت بازگشت کمونیسم فعالیت می‌کند.

دیدگاه:
آلن بدیو با طرح دوباره مسئله «حقیقت» در فلسفه معاصر در برابر تمام جریانات پست‌مدرنیسم، نسبی‌گرایی اخلاقی، لیبرالیسم و تئوری‌هایی نظیر پایان تاریخ و … می‌ایستد.آلن بدیو معتقد است که بایستی به صورت جدی پای سیاست رهایی‌بخش ایستاد و تجربه شکست کمونیسم در قرن 20 پایان سیاست رهایی‌بخش نیست بلکه «شکست، تاریخ اثبات یک فرضیه است» به شرطی که به آن پایبند بود.بدیو می‌گوید که همه چیز در بود خود متکثر است اما در بازنمایی وحدت می‌یابد. در حالت وضعیت تاریخی ممکن است بخشی از وضعیت، از بازنمایی جا بماند. مانند پرولتاریا در سیستم سرمایه‌داری که از بازنمایی در سیاست جا مانده‌است.در چنین وضعیتی پرولتاریا یک خلأ درون وضعیت است. از منظر بدیو این خلأ درون وضعیت تنها امکان تغییر کل وضعیت را دارد. بدیو به این خلأ "Event site"(یا عرصه رخدادپذیر) می‌گوید رخداد(Event) که از منظر بدیو یک تغییر واقعی در وضعیت است در چنین فضایی رخ می‌دهد. کاملاً مشخص می‌شود که بدیو متأثر از لاکان است یعنی به امرواقع اشاره دارد.از منظر بدیو حقیقت در فرایند رخداد اتفاق می‌افتد. همان‌طور که اسپینوزا با اشاره به آنتروپومورفیسم و آنتروپوسنتریسم درک ما از خدا را محدود می‌داند آلن بدیو معتقد است که ما تنها چهار نوع رخداد حقیقت را می‌شناسیم: 1-سیاست 2-هنر 3-علم 4-عشق به عنوان مثال در سیاست، یک انقلاب رخداد حقیقت است. آلن بدیو در ابتدا در حلقه مائوئیستی در فرانسه بود که بعدها از آن فاصله گرفت.مائو برای بدیو یک تفاوت جدی با سیستم استالینیستی داشت و آن اینکه مائو درصدد از میان بردن حزب (در تضاد با استالین) بود تا به جای آن شوراهای دانشجویی، دهقانی و کارگری قدرت پیدا کنند که انقلاب فرهنگی تلاشی در این راستا بود که شکست خورد.