شمشیر تابستان (مجموعه مگنوس چیس و خدایان آسگارد کتاب اول)

بله، می‌دانم. شما دوستان قرار است راجع به مرگ جانکاه من بخوانید و بگویید: «اوه! این خیلی باحاله مگنوس! می‌شه ما هم جانکاه بمیریم؟» نه، به هیچ وجه. خودتان را از پشت بام پایین نیندازید. وسط اتوبان ندوید و خودتان را آتش هم نزنید. اینجوری نیست. وگرنه به همان جایی می‌رسید که من رسیده‌ام. به علاوه، شما اصلاً دلتان نمی‌خواهد با موقعیتی که من داشتم روبرو شوید. اگر علاقه جنون آمیزی به دیدن قهرمانان از مرگ برگشته که یکدیگر را جر و واجر می‌کنند، شمشیرهایی که در دماغ غول‌ها فرو می‌روند و پریان تاریکی که لباس‌های تر و تمیز پوشیده‌اند ندارید، اکیداً توصیه می‌کنم به پیدا کردن درهایی با نقش سر گرگ حتی فکر هم نکنید. اسم من مگنوس چیس است و شانزده سال دارم. این داستان وضعیت وخیم زندگی من است بعد از اینکه خودم را به کشتن دادم.