شایو

کتاب شایو زندگی تلخ خانواده‌ای را بعد از جنگ ژاپن در فصل‌هایی با نام‌های «مار»، «آتش»، «گل‌های شب بو»، «نامه‌ها»، «بانوی من»، «افتاد مشکل‌ها»، «وصیت‌نامه» و «قربانیان» روایت می‌کند. راوی داستان کازوکو دختر خانواده است. زنی مطلقه که پدرش مرده و برادرش به جنگ رفته و مدت‌هاست از او بی خبرند. حال او تنهایی از مادر مریضش مراقبت می‌کند. و تا زمانی که برادرش نائوجی برمی‌گردد ما شاهد سختی‌هایی هستیم که کازوکو با مادرش متحمل می‌شوند.
شایو در زبان ژاپنی به معنای پایین رفتنِ خورشید است. تنها چیزی که در بطن کتاب و تمام طول داستان شاهدش هستیم: زوال. شاید زوال بهترین توصیفِ یک کلمه‌ای برای این کتاب باشد.
هرکدام از شخصیت‌های کتاب به‌نوعی رو به افولند. کازوکو؛ زنی مطلقه. نائوجی؛ برادرش، معتادی که اجبارا به جنگ فرستاده شده است. و مادری رو به مرگ. خانواده‌ای که همراه هر کدام عمیقا درد می‌کشیم.