چارلی چاپلین چه کسی بود؟

در دهه‌ی اول قرن بیستم، سالن‌های سینما در سراسر امریکا غرق هیجان و خنده بودند. مردی ریزه میزه و بامزه با شلوار گشاد و کفش‌های بزرگ، کت و کلاه کوچک که هنگام راه رفتن هر دو پایش را به بیرون خم می‌کرد، باعث خنده و شادی مردم شده بود. هنگامی که چشم‌هایش را درشت می‌کرد و سبیل کوتاهش را می‌جنباند، تماشاگران بی‌صبرانه منتظر بودند ببینند چه مشکلی قرار است برایش پیش بیاید. این شخصیت سینمایی، ولگرد کوچولو نام داشت. این هنرپیشه‌ی سبیلو چارلی چاپلین بود. او شخصیت ولگرد کوچولو را خلق کرد. چارلی فیلمنامه‌نویس، بازیگر و کارگردان فیلم‌های خودش بود. ولگرد کوچولو همیشه آس و پاس و بیکار بود. اما چارلی پردرآمدترین و مشهورترین هنرپیشه‌ی دنیا شد. او بدون به‌زبان آوردن حتی یک کلمه بر پرده‌ی سینما به این موفقیت دست یافت. آن زمان عصر سینمای صامت بود. صدایی از پرده به گوش نمی‌رسید. مخترعان راهی برای ضبط صدا در فیلم‌ها نیافته بودند. در عوض، بازیگران برای اجرای نقش خود از حرکت سر و دست و حالت صورت‌شان استفاده می‌کردند. هیچ‌کس در این کار بهتر از چارلی چاپلین نبود. البته زندگی واقعی چارلی برخلاف «زندگی سینمایی» او بود. دوران کودکی چارلی در لندن در فقر گذشت. پدرش خانواده را ترک کرد و مادرش به‌دلیل مشکلات شدید عصبی نتوانست از فرزندان خود به‌درستی مراقبت کند. با این حال، تاریخ همیشه چارلی را لبخند به لب به یاد می‌آورد. او پیشگام در سینما بود و به مردم امریکا شور و نشاط بخشید.