loader-img
loader-img-2
هدر ارسال پستی

بخارای من، ایل من

5 / 0
like like
like like

این کتاب، نخستین کتاب بهمن‌بیگی است که پس از بازنشستگی و مراجعت از تهران به شیراز، به رشتة تحریر درآمد. به عبارت دیگر، پس از انقلاب اسلامی ایران و به‌ دنبال سکوت چندین‌سالة وی منتشر شد و با یادداشتی دربارة حودش آغاز می‌شود. او در این یادداشت توضیح می‌دهد که چگونه نوشتن را آغاز کرده و کتاب پیش رو دربارة چه موضوعاتی سخن می‌گوید و ویژگی اصلی داستان‌ها و خاطرات او چیست:«نمی‌دانم چرا و چگونه قلم به فرمانم نرفت و به یک نوع داستان‌سرایی گرایش یافت و نمی‌دانم چه مصلحتی در کارش بود که به جز در قطعات آخر کتاب که گزارش‌گونه است، به دامن داستان آویخت.» این‌گونه، قلمی که می‌خواست تجربه آموزش عشایری را به سبک یک کتاب علمی بنویسد، به داستان‌گویی روی آورد، با این امید که: «خوش‌تر آن باشد که سرّ دلبران/ گفته آید در حدیث دیگران.»
این کتاب شامل نوزده داستان و خاطره است. سبک بهمن‌بیگی به گونه‌ای است که نمی‌توان این نوشته‌ها را به تنهایی داستان یا خاطره نامید.شاید بهترین عنوان، همان «داستان-خاطره»باشد.

ثبت دیدگاه

دیدگاه کاربران

اولین کسی باشید که دیدگاهی برای "بخارای من، ایل من" می نویسد
طراحی فروشگاه اینترنتی توسط آلماتک