زندگی مطابق خواسته تو پیش می رود و داستان های دیگر

همه چیز از یک خط کوچک آغاز می‌شود. یک اتفاق پیش بینی نشده، یک انفجار کهکشانی روی سفیدی مطلق بوم. خط بعدی جای دیگری ست. تیره تر است اما نسبتی نامعلوم با خط اول دارد. خط های بعدی مثل شتک زدن های رنگ دیوانه وار سر می‌رسند. دست مادر روی بوم پرسه می‌زند... گویی می‌خواهد حواس آدم را از چیزی که می‌کشد پرت کند. خط های نا منظم. مادر چند قدم عقب می‌آید و بوم را نگاه می‌کند. می‌خواهد بداند از ان باکرگی آزار دهنده اش چیزی مانده یا نه. روی همان خط های نامنظم طرح اصلی را می‌کشد. مادر با خودش حرف می‌زند. پچ پچ می‌کند انگار صدای همان خط‌ها باشد. فقط وقتی نقاشی می‌کند معلوم نیست با خودش چه می‌گوید. می‌دانم که در آن جمله های کوچک کوچک کوتاه خوشبختی های آنی و تجربه ناشده ای حضور دارند که مادر برای خودش نگه می‌دارد. مثل یادگارهای از گذشته...

داستان های این مجموعه دارای چند ویژگی مشترک هستند: چندلایگی، روایت منسجم، فضاسازی های قوی و اجتناب از آفرینش دنیاهای مالیخولیایی و گسیخته.