بعد از تاریکی

تنهایی آدم موضوعی محوری در آثار هاروکی موراکامی است و در کتاب بعد از تاریکی هم بار دیگر به این مفهوم می‌پردازد. موراکامی در این داستان مخاطب را به گردشی شبانه در شهر توکیو می‌برد و فضای سردی را روایت می‌کند که شخصیت اصلی آن دختری است که تمام زندگی‌اش را صرف درس خواندن کرده تا سایر ضعف‌هایش را بپوشاند.
بعد از تاریکی (After Dark) شاید جزء محدود آثار هاروکی موراکامی (Haruki Murakami) است که با زبان روایی ساده و گیرا و واقع گرایانه مباحث روان‌شناسانه و جامعه‌شناسانه زندگی جوان‌های امروز ژاپن، به‌خصوص دخترها و زنان را بیان می‌کند.
ماری قهرمان اصلی داستان، دختری نوزده ساله است که برای رهایی از خانه و فرار از سایه خواهری که به خاطر زیبایی مورد توجه همه قرار دارد، شب‌ها به بهانه مطالعه به رستورانی پناه می‌برد. ماری، همیشه در مقایسه ظاهری خود با خواهرش، خودش را دختری معمولی و زشت می‌داند که ارزش مورد توجه بودن را ندارد. برای پر کردن این حس دوست‌داشتنی نبودن، ساعت‌ها و ساعت‌ها خودش را غرق در مطالعه درس‌های دانشگاه می‌کند!
بعد از تاریکی داستان یک شب ظاهرا معمولی اما بسیار مهم از زندگی ماری‌ست که از دقایقی قبل از نیمه‌شب شروع و تا دقایقی قبل از شروع روز و ورودش به روشنایی تمام و به پایان می‌رسد. شبی که ماری ناخواسته وارد ماجراهایی شده و با دوستان جدیدی آشنا می‌شود که این آشنایی و همراهی در طول داستان منجر به شناخت جدیدی از خودش می‌شود. حس ارزشمند و صاحب تفکر بودن به ماری شناختی ارزشی ورای زیبایی ظاهری به خودش می‌دهد. با پایان داستان این دختر با هویتی جدید از تاریکی به روشنایی حقیقی نسبت به زندگی خود قدم برداشته و روز جدید را با هویتی جدید آغاز می‌کند.