شکوه مرگبار (یک فیلم بیلوژیک)

«شکوه مرگبار: یک فیلم بیولوژیک» یک روایت شخصی است از گوشه و کنار یک تاریخ مختصر اما سودایی. جمعیت جوانی که در ده دوازده سال پس از انقلاب 57 متولد شدند و امروز برخی از بزنگاه‌های خطیر تاریخ معاصر را با تجربه و از سر گذرانده اند.
کتاب، که با فرم مرور در خاطرات جمعی و شخصی و خرده روایت‌هایی از بالا و پایین شهر پیش می‌رود و با افکار و قضاوت‌های نویسنده تکمیل می‌شود سعی دارد تا به برخی از پرسش‌های امروز جامعه ایران دربارۀ خودش پاسخ بدهد. 
سوالاتی دربارۀ بورژوازی و ایدئولوژی، میل و رانت، فاجعه و ترس، بیهودگیِ بطالت و بیکاری، اسطوره و هذیان، زیرزمین و آسمان خراش، بازیگری در خیابان، فاشیسم و رسانه، مصرفگرایی و اینستاگرام و درنهایت ارتباط مستقیم و غیر مستقیم همۀ این‌ها با مفهومی که در این متن به آن نوجوانی فرهنگی گفته می‌شود. این، هذیانی می‌سازد که ناخودآگاه به اسطوره‌پروری و اسطوره سازی پناه می‌بریم و آماده می‌شویم تا خود را برای آرمان‌های شبه‌ِ فاشیستی اسطوره‌های تاریک با جذابیت‌های پیدا و پنهان فدا کنیم. 
ما امروز در وضعیتی هستیم که از سوی سه جذابیت اهریمن‌آسا، یعنی جاذبۀ مدوسایی، اورفئوسی و نارسیسوسی تهدید می‌شویم. ما معتاد این جذابیت‌ها شده‌ایم. چرا که جذابیت مخدر کلانشهر امروز شده است. افیونی که حاصل از سلبرتی پروری، افسانه‌های ساختگی موفقیت‌های فردی و یک ابتذال مشروعیت داده شدۀ به ظاهر سطح بالاست، حاصل از یک فرهنگ زیرزمینی که در گردابی از فرهنگ عامه‌پسند غوطه می‌خورد.
اینها ساز و کار مختص به خودشان را شکل داد و کل سبک زندگی ما را درنوردیده و از آن یک فیلم بیولوژیک بیست و چهارساعته و بی‌پایان و به کل بی‌معنی ساخته است. شکوه مرگبار: یک فیلم بیولوژیک، کنکاشی شخصی و ادبی در دل این فیلم و درباره آن است.