ساکن خیابان ایران

 ساکن خیابان ایران، تمثیلی از موقعیت دینداران در ایران پساانقلابی است. دیندارانی که در وضعیتی دوگانه، همزمان هم از مواهب حکومت دینی برخوردار شده‌اند و هم با مصائب و چالش‌های اختصاصی زیست دینی در چنین حکومتی دست به گریبان‌اند. در کتاب حاضر کوشش شده است به صورت مختصر و با رویکرد انتقادی به برخی مسایل و چالش‌‌هایی که دینداری و تشیع ایرانی،‌ امروز و پس از گذشت چهار دهه از استقرار حکومت دینی با آن‌ها مواجه است، پرداخته شود. نه مسایل نظری و تئوریک؛ بلکه مسایلی که مستقیماً با زندگی روزمره‌ی دینداران مرتبط است و سردرگمی در قبال آن‌ها، در سال‌های اخیر مشکلاتی را به‌ویژه برای نسل‌های جوان مذهبی پدید آورده و هزینه‌های زیست دینی را بالا برده است. به گمان حسام‌مظاهری، درصورت استمرار این روند و چنانچه در تنظیم مناسبات نهاد دین و دولت، اصلاحات و بازاندیشی‌های مؤثری صورت نپذیرد و جامعه‌ی مذهبی نتواند خود را از وابستگی به نظام سیاسی برهاند، آینده‌ای پرتلاطم و پرمخاطره در انتظار تشیع ایرانی خواهد بود.
عناوین برخی از این مقالات عبارت است از: «تکثیرِ خیابان ایران: کلونی‌های دین‌داران و سیاستِ بقا»، «گشایش یا تنگنا: وضعیت متناقض دین‌داران در حکومت دینی»، «دینداری مردانه و زنانِ حاشیه‌نشین»، «تشیع مردمی و تشیع نخبگانی: از تقابل تا تعامل»، «مرجعیتِ مذهبیِ جمهوری اسلامی در کشاکش قم و تهران»؛ عناوین برخی از مقالات این کتاب است.
همچنین، «شمالِ مردانه ـ‌ شمالِ زنانه: از البرز تا خزر»، «آخرالزمانِ شیعی و الاهیات سیاسی جمهوری اسلامی»، «گذار از وحدتِ مذهبی به تعایشِ اجتماعی: ضرورت صورت‌بندی جدید در مسأله‌ی تعامل شیعه/سنی» و «واقعیتِ شیعه‌بودن و اقتضائات هویتی» از دیگر مقالات این اثرند.