اندوه را مَرکبِ شادی کن!
این داستانِ توست. داستانت را بخوان.
ورق بزن. در سرآغاز هزارتوی پرافسانهای، در مسیر عبدالله را ملاقات میکنی. عبدالله تویی، عبدالله همذات توست.
به قرنِ چهارم میروی. در این سفر، از غم به شادی، در پیمودنِ جادۀ اندوه، با عبدالله همسفر میشوی، با خودت.
این داستانِ ما است.
تذکره اندوهگینان نام رمانی از حسامالدین مطهری نویسندهی جوان ایرانی است. تذکره اندوهگینان را در تعریفی ساده میتوانیم داستانی رازآلود درباره سفر از غم به اندوه و از اندوه به شادی بدانیم که در قرن چهارم هجری میگذرد.
حسامالدین مطهری نویسندهی رمان تذکره اندوهگینان دربارۀ اثرش مینویسد: تصور میکنم این رمان برای همۀ کسانی نوشته شده که در پی خود هستند. به هیچ وجه مدعیِ نشان دادنِ یک راه نیستم. خودم را هم در در جایگاهِ یک مصلح یا هدایتگرِ اجتماعی تصور نکردهام. تذکره خالی از هرگونه دعوت به آیین، کیش، مذهب و نگرش است. اما کسانی که به هر دلیل، خود را بیاندازه در این جهان بیگانه میدانند مخاطبانِ اصلی رمان تذکره اندوهگینان محسوب میشوند.
تذکره اندوهگینان
5 / 0
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران