نیست انگاری و شعر معاصر

میرشکاک که درد این روزهای قوم ایرانی را محرومیت از خرد برتر می داند و در پی آن است که وضع قوم ایرانی را در آیینه شعر جست وجو کند، این بار به بازخوانی اشعار نیما، اخوان، شاملو و فروغ پرداخته است. ردیابی وضع تفکر در شعر معاصر، امری است که پس از طرح در کتاب «شاعران در زمانه ی عسرت» از دکتر رضا داوری اردکانی، شاید بتوان گفت دومین بار است که در کتابی به آن پرداخته شده است.
این کتاب نه شعر است و نه طنز و نه گزیده و نه شرح بر مجموعه شعر بزرگ شاعری از این مرز و بوم. بلکه نگاهی تأویلی است به اشعار نیما، اخوان، شاملو و فروغ؛ و در رثای خرد برتر و ظهور نیست انگاری. میرشکاک در این کتاب، جا به جا ضمن اشاره به ابیاتی از اشعار این شاعران، «چرا»یی رجوع شاعر به سبک یا زبانی خاص یا استمداد از معنا یا مفهومی به خصوص را می کاود و در این بین، آرام آرام جای شاعر و شعرش در تاریخ فکر و فرهنگ این خطّه برای خواننده نمایان می شود.