اگزیستانسیالیسم و ادبیات معاصر ایران

کتاب «اگزیستانسیالیسم و ادبیات معاصر ایران» نوشته عیسی امن خانی است. وی درباره ی این کتاب در قسمتی از متن این گونه گفته است : « اگزیستانسیالیسم در مقایسه با مکاتب فلسفی دیگری چون ناسیونالیسم، مارکسیسم و... در ایران کم تر شناخته شده و به ندرت از آن سخن به میان آمده است، بااین حال نباید چنین پنداشت که تأثیر آن بر گفتمان های مختلف ادبی و سیاسی اجتماعی ایران کم تر از مکاتب یادشده است. چهره های اصلی این مکتب فلسفی با پل زدن میان ادبیات و فلسفه توانستند فضای فکری سال های پس از جنگ جهانی دوم را به زیر سلطه خود درآورند، چنان که ژان پل سارتر در کنار آثار کلاسیک فلسفی مانند هستی و نیستی و نقد خرد دیالکتیکی با انتشار رمان و نمایش نامه هایی چون تهوع، در بسته و ... بر گفتمان ادبی آن سال ها نیز تأثیرگذار بود. این ویژگی در کنار تأکید اگزیستانسیالیست ها بر تعهد ادبی سیاسی هنرمندان و روشنفکران، نقد پوزیتیویسم و ... سبب حضور و تأثیر آن ها در میان فرهیختگان ایرانی به ویژه در سال های 1320 تا 1357 نیز شد تا آنجا که نشان دادن تأثیر آرا و اندیشه های کسانی چون سارتر، هایدگر، کامو، نیچه و ... بر چهره های اصلی آن سال های ایران مانند صادق هدایت، احمد فردید، علی شریعتی، جلال آل احمد، احمد شاملو و محمدرضا شفیعی کدکنی کار چندان دشواری نیست. » این کتاب توسط انتشارات علمی منتشرشده است.