در هوای گرگ و میش

مجموعه داستان «در هوای گرگ و میش» حاوی هشت داستان کوتاه با مضامین روانشناختی است.
داستان‌هایی که کوشیده‌اند بعضی از ظرایف موجود در روان آدمی به خصوص روان زنانه را به نمایش بگذارند.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«یکی آمده بود دنبال بابا. مرد مسنی بود که چند سالی از بابا کوچک‌تر به‌نظر می‌رسید. می‌خورد ده سالی از او کوچک‌تر باشد. تَرکه‌ای بود و لباس معمولی به تن داشت. یک کت‌و‌شلوار طوسی آفتاب‌خورده که به تنش ‌زار می‌زد با کفش‌هایی که خاک گرفته بود. انگار همین الآن از کویر برگشته بود. صورتش چروکیده بود و مرا یاد بابا انداخت در سال آخری که بیمارستان خوابیده بود و قیافه‌ای که تا وقت مُردن با او ماند. ته‌ریش زبر، دانه‌های ریز و درشت قهوه‌ای و خاکستری روی صورت، گونه‌های بیرون‌زده و ابروهایی که تُنُک شده بود.
همه چیز در این مرد معمولی بود و چیز دندان‌گیری نداشت. از این‌که مرا بعد از این همه سال یاد بابا انداخت، حالم گرفته شد و سرش داد زدم. تمام درد و رنج بیماری و عمل‌های جراحی ناموفق و برگشت بیماری و حرف‌های نومید‌کننده‌ی دکترها و گردوخاک قبرستان یک‌جا یادم آمد. شنیده بودم هیچ خاطره‌ای در ذهن آدم از بین نمی‌رود و ما فقط آن‌ها را فراموش می‌کنیم».