قصه خوانان در تاریخ اسلام و ایران

کتاب حاضر در سه فصل تدوین شده است:
فصل اول قصه خوانی در صدر اسلام؛ پدیده ای که در ادبیات عرب، تاریخ طولانی دارد. قاص، قصاص یا قصاصین، گروهی هستند که قصه های غالبا دینی را به قصد وعظ، در روزهای جمعه و به تدریج ایام دیگر برای مردم می خواندند. ارتباط آن با قدرت حاکم، پیوندشان با حدیث و استفاده واعظان و صوفیان از آنها، از ابعاد این مساله است.
فصل دوم در باره قصه ای کردن رویدادهای تاریخ اسلام است، امری که به تدریج اتفاق افتاد و متون فراوانی در سیره نبوی، اخبار خلفا و قیام کربلا به صورت داستانی پدید آمد و تأثیر زیادی در عامه گذاشت.
فصل سوم قصه خوانی در ایران است، امری که هم منشأ ایرانی داشت، و هم متأثر از ادبیات اسلامی بود. قصه خوانی در نثر و نظم ادامه یافت و از شاهنامه خوانی تا ابومسلم نامه خوانی را در بر می گرفت.