سیاست عشایری دولت پهلوی اول

با سقوط حکومت قاجار، برای نخستین‌بار دولتی با منشا غیرایلی در ایران به قدرت رسید. این دولت بنا به ماهیت تاریخی‌اش می‌بایست قدرت را متمرکز و ملت را همسان و مدرن می‌کرد. استقرار و تداوم این دولت با تعارضاتی در ساختمان اجتماعی و نیروهای منشعب از آن روبه‌رو شد و دولت پهلوی با برخی از گروه‌های اجتماعی ایران پیشامدرن، از جمله ایلات و عشایر تعارضاتی پیدا کرد که با پروژه‌های دولت جدید سازگار نبودند. در کتاب حاضر، جهت‌گیری عملی دولت پهلوی اول در مقابل جامعة عشایری ایران با استناد به اسناد و مدارک، مطبوعات و منابع دست اول داخلی و خارجی بررسی و نگارنده روش سیاستگذاری و بازخوردهای این حرکت را بر جامعة ایلی و عشیره‌ای و چرایی مبارزة آنان با رضاشاه تحلیل کرده است. کتاب در هفت فصل و با عناوین زیر تنظیم شده است: مولفه‌های عمومی جامعة ایلی و عشیره‌ای ایران در آستانة سلطنت پهلوی؛ بنیادهای فکری سیاست عشایری دولت؛ برنامه‌های دولت در قبال ایلات و عشایر؛ منابع و رویه‌های سیاستگذاری دولت در حوزة ایلات و عشایر؛ سازماندهی اجرایی برنامه‌های دولت در قبال آنها؛ مقابله‌جویی‌های ایلات با برنامه‌های دولت؛ و پیامدهای سیاست عشایری دولت. در پایان کتاب تصاویر اسناد و فهرست اعلام آمده است.