سریع تر شخم بزن (نمایشنامه)

نمایشنامۀ «سریع‌تر شخم بزن»، نوشتۀ دیوید ممت، نمایشنامه‌نویس مطرح آمریکایی است. این نمایشنامه در سال 1985 نگاشته شده است و در سال 1988 برای بار نخست توسط گروه نمایش «لینکلن سنتر تئاتر» به اجر ا در آمد. شخصیت‌های این نمایشنامه «بابی گولد» و «چارلی فاکس» [دو مرد در سنین چهل‌سالگی‌] و «کرن» [زنی حدوداً بیست‌ساله] است.

این نمایشنامه علاوه بر متن خود نمایش، دربرگیرندۀ جزئیات «طرح لباس شخصیت‌ها» و «جزئیات لوازم صحنه» و نحوۀ چیدمان آن‌هاست.

دیوید ممت در مقدمۀ این نمایشنامه، به نقل از کتاب «پندنیس» اثر ویلیام تاکری می‌نویسد:

کدام یک خردمندتر است و وظیفۀ خود را نیکوتر به جای می‌آورد: آنکه خود را از کشاکش زندگی دور نگاه می‌دارد و به‌آرامی در آن غور می‌کند یا آنکه اهل عمل است و در این میدان نقشی می‌آفریند؟‌ پن گفت: «فیلسوفی که در میان پیشوایان جهان جایگاه رفیعی دارد و از هر آنچه در این دنیا از مال و مقام و شهرت و لذت وجود دارد بهره‌مند است، ملولانه از زندگی درمی‌گذرد و می‌گوید زندگانی سرتاسر پوچی و فرسایش جان است. بسیارند آنان‌که آموزگار بزرگان ما هستند که ‌از کالسکه‌های‌شان خارج می‌شوند، پله‌های کلیسای باشکوه خود را بالا می‌روند، لباس‌های‌ پرچین‌وشکن‌شان را روی کوسن‌‌های مخملی می‌تکانند و ناله سر می‌دهند که این کشاکش تماماً نافرجام و اَعمال این جهان شرارت است. بسیارند عارفانی که در ضمیر خود احساس گناه می‌کنند، به‌کلی از جهان کناره می‌گیرند و خود را میان دیوارهای دیر (حقیقی یا معنوی) محبوس می‌کنند و در آن‌جا تنها به آسمان روی دارند و دربارۀ خدا غور می‌کنند‌ و، در این راه، نه می‌آسایند و نه منفعتی کسب می‌کنند.

ولی این زمین، که بر آن پای نهاده‌ایم، مخلوق همان قدرت آسمانِ آبی بی‌‌کران است؛ آینده در آن‌ جای دارد، همان‌جا که همه با هم برابریم. اوست که به بیماری، فقر، شکست و موفقیت امر کرده است _ یکی را در برجسته‌ترین جایگاه و دیگری را در کشاکشی توصیف‌ناشدنی با خلق قرار داده است، یکی را به شکستی ننگین دچار می‌کند، دیگری را به جسمی علیل و یکی دیگر را به حادثه‌ای ناگهانی_ از این میان، عده‌ای بر زمینی که بر آن می‌ایستند کوشش می‌کنند، تا آن زمان که زیر آن بیارامند.» _ ویلیام تاکری، پندنیس