باخه یعنی لاک پشت

مجموعه داستان کوتاه "باخه یعنی لاک پشت" اثر داستانی منتشر شده الهام اشرفی است. یک مجتمع آپارتمانی که محل زندگی و زیست آدم‌های این قصه‌هاست فرصتی را فراهم آورده که نویسنده در قالب سلول‌های زیستی منفردی که برای ساکنان هر کدام از آنها فراهم کرده طرح‌های از زندگی در جامعه امروز ایران را به نمایش بکشد. آپارتمان نمایی است از وضعیت جاری حاکم بر ذهن و روان جامعه ایرانی. وضعیت زیستی جوانانی که با امید و ناامیدی قدم در راه زندگی و تجربه‌های بزرگ و کوچ آن می‌گذارند، آرزوهای بسیاری برای برآورده شدن توسط خود ترسیم می‌کنند. چیزهایی به دست می‌آورند و از دست می‌دهند، عاشق می‌شوند، متنفر می‌شوند. مادر و پدر می‌شوند یا از آن فرار می‌کنند. تجربه‌های تازه‌ای درباره محبت و مهرورزیدن به خانواده کسب می‌کنند و همه آنها در نهایت در مقابل تقدیرشان دست تسلیم بالا می‌آورند.

الهام اشرفی با اینکه به روشنی نشان داده که در روایت و واژه گزینی و حتی شخصیت پردازی دغدغه‌های فرمالیستی ندارد و بیشتر به دنبال کشف معنا و پیوند دادن مفاهیم زیستی انسان در قالب رابطه‌های ماتریس گونه در کنار یکدیگر است. این انتخاب و شهودی که این داستان‌ها را شکل داده است شاید مهمترین ویژگی قلم و نگاه الهام اشرفی در داستان‌هایش باشد.