من دینامیتم!

این اثر با بخشی از یک نمایشنامه شروع می شود که نیچه در جوانی نوشته است. داستان آن در مورد ملاقات نیچه با ریچارد واگنر است. او تاثیر زیادی بر نیچه گذاشته است به همین دلیل سو پریدو کتاب را با چند صفحه از این نمایشنامه آغاز می کند. در ادامه از دوران کودکی، پیشینه خانوادگی تا دوران مدرسه، دبیرستان، دانشگاه و استادی گفته شده است. به اولین نوشته ها و مقاله های نیچه می رسد و تک تک این متون را معرفی کرده و خلاصه ای که برای مخاطب قابل فهم باشد ارائه می دهد. این اثر کتاب به کتاب جلو می رود و به ترتیب سال های زندگی نیچه و آثاری که نوشته است تا به دو مرگ نیچه می رسد. مرگ اول نیچه در تورین است و از 55 سالی که عمر کرده 12 سالش را در جنون بسر می برد تا از دنیا می رود. مرگ اول زمانی رخ می دهد که با دیدن تازیانه خوردن اسبی دچار فروپاشی روانی می شود. این اتفاق پایان حیات فکری نیچه است بعد از آن مرگ جسمی نیچه در سال 1900 با سکته مغزی اتفاق می افتد.