دورماندگی

نوستالژی اصطلاحی برای بیان دوری و دل‌تنگی و به‌معنای رنجِ بی‌خبری است. از من، دوری و نمی‌دانم چه بر تو می‌‌گذرد. از وطنم دورم و نمی‌دانم آن‌جا چه می‌گذرد. آیا تا به حال از زادبوم خود دور مانده‌اید؟ در دورماندگی، کوندرا از دوری و بی‌خبری از سرزمین مادری و بازگشت به آن برایمان می‌گوید. آیا دورماندگی، همواره فراق‌زدگی و غم غربت را در پی دارد؟ آیا در دنیای امروز می‌توان اُدیسه، حماسۀ بنیان‌گذار نوستالژی را درک کرد؟
در این رمان، نویسنده از بی‌خبری می‌گوید: بی‌خبری از وطن، بی‌خبری از یکدیگر و بی‌خبری از خویشتنِ خویش. شخصیت‌های اصلی داستان از موقعیت کنونی زندگی بشر ناخرسندند: از آسمان‌خراش‌هایی که جای چشم‌انداز روستایی را گرفته‌اند، از موسیقی بدل‌شده به قیل‌وقال و از احیای نظام سرمایه‌داری...
گرچه زبان مادری او زبان چک است، کوندرا از 1993 آثارش را به زبان فرانسه می‌نگارد و خود را نویسنده‌ای فرانسوی می‌داند. رمان دورماندگی نیز که در سال 2000 نگاشته شده، از این قاعده مستثنا نیست. چه‌بسا از این اثر برگردان‌های فارسیِ دیگری نیز وجود داشته باشد که خود ترجمه‌ای از ترجمه‌ای دیگرند؛ لیک متن حاضر برگردانی است از همان نسخۀ اصلی که کوندرا به قلم خود و به زبان فرانسه نگاشته است.