آداب دیکتاتوری

در طول قرن بیستم، صد ها میلیون نفر برای دیکتاتورهایشان هورا کشیدند، حتی آن هنگام که در مسیر بردگی گام می گذاشتند. دیکتاتور ها اغلب با تصفیه های خونین و فریب و تقلب و تفرقه اندازی قدرت را تصرف کردند، اما در بلند مدت کیش شخصیت کارآمدترین شیوه است. دیکتاتور هایی که دوام آوردند معمولا بر دو ابزار قدرت تکیه کردند: کیش شخصیت و وحشت. هر دیکتاتوری باید در دل مردمش ترس بکارد، اما اگر بتواند آنان را وادارد که ستایشش کنند احتمالا مدت بیشتری دوام خواهد آورد. این کتاب می خواهد کیش شخصیت را در جای اصلی خود قرار دهد، در قلب استبداد. در دیکتاتوری ها وفاداری به یک فرد مهمترین چیز بود.دیکتاتور ها به مردمشان دروغ می گفتند، ما آنها با خودشان هم دروغ می گفتند، آنان مدام یا گرفتار تکبر بودند یا پارانویا، و در نتیجه به تنهایی تصمیماتی می گرفتند که پیامد های مخربی داشت و جان میلیون ها آدم را گرفت. این کتاب به این پرسش مهم پاسخ می‌دهد که چگونه دیکتاتورها بر ملت ها حکومت می‌کنند؟