یک گفتگوی سه نفره درباره هویت شخصی و جاودانگی

«یک گفت وگوی سه نفره درباره هویت شخصی و جاودانگی»، گزارش گفت و گویی خیالی میان یک فیلسوف در حال مرگ، یک کشیش و یک دانشجو فلسفه است. ترس و اندوه فیلسوف از اینکه با مرگ قریب الوقوعش همه چیز پایان می یابد، دستمایه ی بحثی می شود که به امکان بقا و حفظ هویت شخصی در طول زندگی دنیوی و اخروی می پردازد. نویسنده از خلال این گفت وگو، که سه شب به طول می انجامد، می کوشد آرای موافق و مخالف با امکان بقا را بی طرفانه معرفی کند. بیان ساده، زبان روان و مثال های روشنگر نویسنده کمک می کنند تا خواننده ی علاقه مند به مباحث فلسفی، درکی شفاف از مسئله هویت و بقای آن در دیدگاه های فلسفی پیچیده تر، از جمله آرای جان لاک، فیلسوف تجربه گرای سده ی هفدهم، پیدا کند. این گفت وگوی دوستانه، بستری برای بررسی دو موضع مختلف است: تجربه گرایی و باور به تداوم هویت از خلال جسم از یک سو و روح گرایی و باور به تداوم هویت به موجب وحدت روح از سوی دیگر. در این کتاب، یادآوری آرای جان لاک و رنه دکارت دستاویزی می شود برای تأمل در کاستی ها یا نقاط قوت هر دو دیدگاه. جان پری، نویسنده ی کتاب، شخصیت های خیالی اش را در بحثی مسالمت آمیز، گرد هم آورده تا ضمن معرفی هر دو دیدگاه، ضعف های آن ها را به پرسش گیرد و به خواننده ای که با تاریخ طولانی پرسش فلسفی درباره ی جاودانگی ناآشناست، درکی روشن و عمیق از مسئله ی هویت، روح و بقا ببخشد.