loader-img
loader-img-2
هدر ارسال پستی

سیدعلی صالحی (شعر زمان ما 9)

5 / 0
like like
like like

شاید سیدعلی صالحی اولین شاعر از این مجموعه باشد که به دلیل لحن خاص گفتار و آیت صمیمیتی که در کلامش بود، از موج ناب بُرید و در ترازو و تعادلی که میان موج ناب و شعر گفتار ایجاد کرده بود، وزنه‌ی سنگین اشعارش را به نحوی خودآگاهانه به سمت شعر گفتار چرخاند و با وزنی طبیعی و متناسب و متوازن با گفتار روزمره مردم شهر در تداوم و تکامل شعر گفتار استارت زد. او شعری تکنوپاستورال (شهری‌ـروستایی) را که قبل از او نمونه‌ها و نمایه‌هایی در شعر ایرج میرزا و نصرت رحمانی و فروغ فرخ زاد به دیده می‌آمد رونمایی کرد. خود شاعر بر این باور است که «ریشه‌های شعر گفتار به گات‌های اوستا و کلام حضرت حافظ باز می‌گردد… شعر فروغ هم شعر گفتار است. محمد حقوقی بر این باور بود که «سیدعلی صالحی توانست این عطّیه را نام‌گذاری و تبیین و تفسیر و تثبیت کند و تعمیم دهد» ؛ مثال می‌زنم :
دنبال دردسر نگرد/ همه چیز درست خواهد شد/ بالاخره انعکاس چاقو را فراموش خواهیم کرد/بالاخره مرغ سحر نیز با ما به میکده خواهد خواند/ بالاخره ما هم روزی/ به دلخواه خود زندگی خواهیم کرد/ حالا بیا برویم تجریش/ هوا محشر است/ یک حرفی با تو دارم/ قدم می‌زنیم…
 

ثبت دیدگاه

دیدگاه کاربران

اولین کسی باشید که دیدگاهی برای "سیدعلی صالحی (شعر زمان ما 9)" می نویسد
طراحی فروشگاه اینترنتی توسط آلماتک