بوی خوش کوهستان غریب

فقرای بی جربزه تفنگ هایشان را زمین گذاشتند و کشور را به دست کمونیست ها دادند. منظورم این نیست که چون آن ها ترسو هستند فقیر شده اند. حرفم این است که فقر جربزه ی آدم را نابود می کند. کتک خوردن، پایمال شدن حق و حقوق و نحن سلطه ی ظلم بودن، دردناک است اما فقر دردی است جانکاه، چرا که فقرا ناگزیر باید برای مزایایی اندک، خود را در خظر رنج و آسیب و مرگ بیفکنند.
مجموعه داستان بوی خوش کوهستان غریب، داستان سال های پس از جنگ ویتنام و تاثیرات آن را بر ویتنامی هاروایت می کند که از سرزمیمن مادری خود رانده شده و با سرزمین و فرهنگی بیگانه خو می گیرند. این کتاب که برای اولین بار سال 1992 منتشر شده است در سال 1993 جایزه ی پولیتزر داستان را از آن خود کرد و همچنین در همان سال نامزد دریافت جایزه ی پن/فاکنر نیز شد. رابرت اولن باتلر نویسنده ی آمریکایی در جنگ ویتنام حضور داشت، ابتدا در سازمان ضد جاسوسی خدمت کرد و بعد هم در نقش مترجم، این سال ها تاثیر زیادی بر نوشته های او گذاشت.