میدان ونک، یازده و پنج دقیقه

"میدان ونک، یازده و پنج دقیقه" نوشته سیامک گلشیری نویسنده پرکار و شناخته شده و مترجم معاصر ایرانی است. گلشیری در اکثرِ داستان‌هایش روندی آشنا دارد که آن، طیِ اتفاقی کوچک و شاید بی‌اهمیت تبدیل می‌شود به امری همه‌جانبه برای روایت. 
مجموعه داستان میدان ونک، یازده و پنج دقیقه هجده داستان کوتاه دارد، داستان‌هایی که عمدتا در آن‌ها شهر، روابط زناشویی، آدم‌های غریبه، کودکان و درعین حال تنهایی حرف نخست را می‌زند. به همین دلیل می‌توان فضای داستانی سیامک گلشیری را فضایی به‌هم‌پیوسته دانست. او آدم‌ها را در موقعیت‌های ساده‌ای مانند پیداکردنِ یک شیء، دعوای خانوادگی و یا یک ترافیک دمِ غروب قرار می‌دهد و شروع می‌کند به بیرون کشیدنِ تصویر درونی‌شان. تکیه بر زبانی ساده و استفاده‌ی محتاطانه از صفت و تشبیه، به این داستان‌ها وجهی خون‌سردانه بخشیده است. او دیالوگ‌نویسی حرفه‌ای است و بسیاری از گسست‌ها و فقدان‌ها را در روابطِ آدم‌ها به این وسیله تصویر می‌کند. میدانِ ونک، یازده و پنج دقیقه  پر است از لحظاتی به ظاهر آرام که رفته‌رفته تبدیل به وضعیت‌هایی بحرانی می‌شوند.