الهام از درس‌های [عاشورا و کاروان امام حسین(ع)] است که ما را در پیمودن راه آنان یاری خواهد کرد، نه بحث و گفتگو بر سر اینکه آیا منظور از اربعین، اربعین نخست است یا اربعین دوم، یا امام حسین (علیه السلام) طفل سه ساله‌ای داشته یا نه، و مانند این‌ها. مهم این است که بدانیم این کاروان چه کرد و به ما چه آموخت، و ما چه آموختیم و چه باید بکنیم. (بخشی از کتاب) «مرتضی مهدوی یگانه» پژوهشگر و نویسنده‌، در کتاب «اربعین و چهل درس» به بیان چهل پیام و درس از قیام اباعبدالله الحسین (ع) و حرکت کاروان آزادی آفرین کربلا پرداخته است. آقای مهدوی یگانه به اربعین حسینی نه از زاویه دید پیاده‌روی و سفرنامه‌نویسی، بلکه از دیدگاه چهل پیام و چهل هدف استنباط شده از قیام و کردار و بیانات امام حسین(علیه السلام) نگاه کرده است؛ البته خود نویسنده در جایی از کتاب می‌نویسد: «این چهل درس، مواردی‌ست که ما توانسته‌ایم استنباط کنیم و بی‌تردید به همین مقدار پایان نمی‌یابد و با تامل و ژرف‌اندیشی بیشتر می‌توان درس‌ها و معارف فزون‌تر و والاتری را استخراج کرد...» برای تهیه و خرید کتاب کلیک کنید.

این کتاب، در لایه‌های مختلف، عنصر تفکر در پیاده‌روی اربعین را مورد توجه قرار داده است. یکی از چیزهایی که در اربعین بسیار شفاف بوده و مورد ارزیابی قرار دارد، سفارش‌های اکیدی است که «تفکر بر تعداد زیاد، تکثیر و تراکم عبادت اولویت دارد» یعنی در ذات باری‌تعالی تفکر کنیم. ما در اربعین، یک فرصت جدی برای تفکر داریم. شما توجه کنید، این مجموعه‌ی اطعمه و اشربه و موکب‌ها و دیدنی‌هایی که برای ما جالب است، اینکه برویم فلان موکب ببینیم چه صفی دارد! مثلاً موکب علی‌اصغر کویتی‌ها است! پنج متر و نیم طول میز فلان موکبی است که ظهرها روی آن ماهی می‌چیند! 16 متر فلان‌جا انار و هندوانه می‌چیند! از مسیر حِلّه برویم، چون خوراکی‌های آن خیلی جدی‌تر است و خانه‌های تمیزتری دارد. از مسیر طریق‌العلماء برویم این ویژگی را دارد و… اما هیچ‌وقت با خودمان تفکر نمی‌کنیم که از مسیرهای مختلف، جایی را انتخاب کنیم که قدرت تأمل و تفکر و تضرع و خضوع و توجه ما به ذات سیدالشهدا(ع) بیشتر شود. اگر این مسیر قرار است یک مسیر خودسازی باشد و اگر این مسیر قرار است نسبت ما با سیدالشهدا(ع) را عمیق‌تر کند و هر سال هم تکرار کند و عهد ما را دوباره مستحکم کند، پس به تفکر نیاز دارد. (سخنان نویسنده پیرامون کتاب اربعین جهانی دیگر)     «مسعود معینی‌پور» نویسنده کتاب «اربعین، جهانی دیگر» خود دلیل تفاوت کتابش با بقیه‌ی سفرنامه‌های اربعینی را این‌طور نقل می‌کند: کتاب‌های زیادی در مورد اربعین نوشته شده است، اما کتاب اربعین، جهانی دیگر مجموع پیام‌های بسیاری از آنان را مطرح کرده است. این کتاب در واقع برآمده از مجموعه‌ای از نشست‌ها، یادداشت‌ها، مقالات و گفتارهای اساتید حوزوی و دانشگاهی بوده که تأملات تمدنی در رابطه با اربعین را مطرح می‌کند و در عین حال تأملات تمدنی را با توجه ‌به مصادیق و رخدادی که در اربعین و در این کنش جمعی عظیم اتفاق افتاده است، بیان می‌کند.   برای تهیه و خرید کتاب کلیک کنید.

پیاده‌روی و زیارت حرم مطهر امام حسین(ع) در روز اربعین ریشه‌ای تاریخی و عمیق دارد. ... این مراسم میلیونی یکی از قدرتمندترین نمادهای همبستگی میان جهان تشیع است. در گردهمایی اربعین علاوه بر گروه‌های مسلمانان شیعه، مسلمانان سنی، مسیحی، ایزدی و پیروان دیگر ادیان نیز حضور می‌یابند. این رویداد بزرگ‌ترین گردهمایی سالانه‌ی مذهبی در جهان است. پیاده‌روی اربعین پیش از دوران حکومت حزب بعث در عراق، در میان علما و طلاب و تعداد کمی از مردم وجود داشته است، با این تفاوت که در آن روزگار خبری از موکب‌داری به شکل مرسوم امروزی نبود و مردم از ترس حکومت، پذیرایی از زائرین را در منازل خویش انجام می‌دادند چراکه حکومت، مجازات اعدام را برای میزبانان زائرین در نظر گرفته و اجرا می‌کرد. (بخشی از کتاب) کتاب «پیاده‌روی اربعین رسانه شیعه» از جمله کتاب‌های تبیینی به شمار می‌رود که «حامد طالبی» تلاش کرده در آن پیاده‌روی اربعین را نه حتی به عنوان بزرگ‌ترین گردهمایی انسانی، که به عنوان مهم‌ترین و موثرترین فعالیت رسانه‌ای برای دین اسلام معرفی کند. حامد طالبی معتقد است که این پیاده‌روی باشکوه، ادامه‌ی راه خطابه‌ها و روایتگری‌های حضرت زینب کبری سلام الله علیها از واقعه کربلاست؛ که «کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود». امروز نیز مسافران کربلا همان مسیر را طی می‌کنند و هر کدامشان روایتگر اسلام حقیقی هستند. در بخشی از کتاب آمده است: «پیاده‌روی اربعین، از جمله رویدادهای بزرگی است که همه‌ی ارزش‌های خبری مانند بزرگی، تازگی، مجاورت، دربرگیری، شگفتی و برخورد را با هم دارد. چنین ویژگی کم‌نظیری پیاده‌روی اربعین را به موضوعی بسیار قابل‌توجه در علوم خبری و ارتباطی تبدیل می‌کند.» مقام معظم رهبری فرموده‌اند: «امروز در دنیای پیچیده‌ی پرتبلیغات و پرهیاهو، حرکت اربعین، یک فریادِ رسا و رسانه‌ی بی‌همتا است.» و حامد طالبی از همین سخن وام گرفته و کتاب را نوشته است. او می‌گوید: «می‌خواستم با نوشتن این کتاب به اهمیت اربعین پی ببرم و متوجه شوم اربعین چگونه می‌تواند نقش رسانه‌ای را به دوش بکشد و چطور می‌تواند 20 تا 25 میلیون نفر جمعیت را با وجود بایکوت رسانه‌ای جذب کند.» برای تهیه و خرید کتاب کلیک کنید.

هوای آنجا خیلی سرد بود و طبع زنان ایرانی با زنان عراقی متفاوت. زنان ایرانی با لباس گرم زیر پتو می‌لرزیدند، اما زنان عراقی در آن سرما با درجه‌ی یکِ پنکه فقط احساس خنکی می‌کردند. پنکه‌شان در هال بین روشنی و خاموشی در تردد بود. هال خیلی شلوغ بود. بعد از شام، مردانِ میزبان عزاداری را شروع کردند و به دنبالش زنان عراقی. عزاداری‌ای که خیلی مفصل بود. ...من به اتاق دیگری پناه بردم و به اندازه‌ی یک نفر دم در برای خودم جایی دست و پا کردم. ... از شدت خستگی در گرمای پتویم غرق شدم. زن‌های میزبان دیرتر از همه خوابیدند و زودتر از همه از خواب برخاستند. (بخشی از کتاب) «ازدحام بوسه» از آن دسته سفرنامه‌هایی است که به واقع خواننده را قدم به قدم با خود همراه می‌کند و بد و خوب، تلخ و شیرین و سختی و لذت سفر را در کنار هم روایت می‌کند؛ آن هم کدام سفر؟ پیاده‌روی اربعین، سفری که بیشتر نویسندگان به بازآفرینی معنویت آن و نهایتا بیان اتفاقات جالب مسیر بسنده کرده‌اند. «نرگس مقصودی» اما کار متفاوتی انجام داده، سفرنامه‌اش را از آن لحظه‌ای شروع کرده که اصلا قصد رفتن به کربلا را ندارد. او خود را فردی نازپرورده معرفی می‌کند که مطمئن است سفر اربعین به مذاجش خوش نمی‌نشیند؛ اما در نهایت به عنوان همراه با یکی از دوستانش راهی می‌شود. نرگس مقصودی از سختیِ گرفتنِ گذرنامه و اخز ویزا می‌گوید و از شلوغی‌ها؛ از زنان عراقی می‌نویسد و تفاوت‌هایی که با زنان ایرانی دارند؛ از گرمای روز جاده و سرمای شب موکب‌ها... این سفرنامه گویی نقش یک راهنما را ایفا می‌کند، برای کسانی که تاکنون به پیاده‌روی اربعین نرفته‌اند. اگر برای بستن توشه سفر اربعین تردید دارید، یا نمی‌دانید از کجا شروع کنید، یا اصلا می‌خواهید ذهنتان را برای سفر آماده کنید، کتاب ازدحام بوسه، انتخاب خوبی‌ست. برای تهیه و خرید کتاب کلیک کنید.

کاروان حسینی در ادامه حرکت خود پس از عاشورا، با هدایت و ولایت امام سجاد(علیه السلام) و قافله سالاری زینب کبری(سلام الله علیها) راه خود را ادامه می‌دهد و قیام و نهضت عاشورا را به ثمر می‌رساند و در عین اسارت ظاهری، آزادگی را در عالَم ثبت می‌کند و واقعه اربعین را رقم زده و علامتی خاص برای اهل ایمان به یادگار می‌گذارد که با تأسی به آن، راه ایمان را بیابند و در تاریکی‌ها و سرگردانی‌ها به حیرت مبتلا نشوند؛ «لیستنقذ عبادک من الجهالة و حیرة الضلالة» و با این حرکت کاروانی اربعین، رزمایشی را رقم بزنند که آمادگی دائمی برای نصرت و پاسخ به ندای «هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنی» و تشفّی برای دل‌های سوخته در طول تاریخ به «یا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَأفُوزَ فَوزاُ عَظیماً» باشد. نهضت عظیم پیاده‌روی اربعین با پرچم یالثارات الحسین(علیه السلام) بسترساز ظهور و همراهی با کاروان حسینی است که با وسعت دید توحیدی زینبی(سلام الله علیها) که «مَا رَأیتُ الاّ جَمیلاً» و با «قدم عاشقی» وادی سلوک توحید ولایی را طی می‌کند تا به توحید الوهی برسد و با مشق قدم عاشقی در کوی محبت حسینی(علیه السلام) خود را از تعلقات دنیایی تکان داده و قدم به قدم به سوی معشوق حرکت می‌کند تا به وصال برسد و زیارت اربعین اوج وصال محب با محبوب در این سیر است که پس از آن مأموریت گسترش نصرت امام را با رفتن به شهرها و کشورهای خود پیدا می‌کنند تا سال دیگر با عاشقان بیشتری در این وادی حرکت کنند و سربازی حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را رقم زنند. (بخشی از کتاب) مقام معظم رهبری در دیدار جمعی از موکب‌داران اربعین، بیان داشتند: «ما امروز احتیاج داریم که حسین بن علی را به دنیا بشناسانیم؛ دنیای دچار ظلم و فساد و دنائت و لئامت، محتاج معرفت آزادگی حسین و حرّیت حسینی است. ... حرکت معرفت حسینی می‌تواند یک تنه سینه سپر کند، بایستد و حقیقت اسلام را، حقیقت قرآن را به دنیا معرفی کند.» کتاب «قدم عاشقی» مکتوب شده و نظم‌یافته‌ی سخنرانی‌های «محمدرضا عابدینی» درباره اربعین است که در بخش اول آن، با عنوان «اربعین و ظهور حق در طول تاریخ» نگاهی تاریخی به واقعه عاشورا شده است و نبرد حق و باطل و نقش انبیای الهی را در تبیین جایگاه حماسه عاشورا بررسی می‌کند. فصل دوم کتاب، به نام «اربعین؛ امتداد عاشورا تا ظهور» با نگاهی عینی و مصداقی و به حماسه پیاده‌روی اربعین می‌پردازد و نهضت اربعین و ظرفیت آن را به عنوان یک الگوی اجتماعی در تمدن حال حاضر دنیا تحلیل می‌کند و به آسیب‌شناسی اربعین نیز اشاره‌ای می‌شود. بخش سوم «شرح زیارتنامه اربعین» است و تمرکز آن بر این موضوع است که زیارت اربعین را به چشم کمال غایی زائر ببینیم و در آخر شرح مختصری از متن زیارتنامه اربعین نیز با همین دیدگاه به مخاطب ارائه می‌شود. برای تهیه و خرید کتاب کلیک کنید.

من خودم به این نتیجه رسیدم که برای رانندگی در شهرهای عراق، تنها بلد بودن دو چیز کافی است: راننده، اول باید نحوه استفاده از گاز، کلاج، ترمز و فرمان را بلد باشد؛ دوم، باید بلد باشد که بوق بزند! ... به عبارتی، بوق زدن در عراق، نیمی از رانندگی است؛ یعنی شما از کنار ماشین رد بشوی، بوق می‌زنند، سوار ماشینشان بشوی بوق می‌زنند، پیاده شوی بوق می‌زنند، خلاف بروند، بوق می‌زنند؛ همه جا بوق می‌زنند. (بخشی از کتاب) «او یافت مرا» یکی از متفاوت‌ترین سفرنامه‌های اربعینی است، نویسنده‌ی کتاب «رضا عیوضی» است که خودش می‌گوید از همان اول قصد داشته سفرنامه‌ای متفاوت و آمیخته با طنز از پیاده‌روی اربعین بنویسد. عیوضی می‌نویسد: «طنز نوشتن درمورد یک واقعه مذهبی عظیم -آن هم پیاده‌روی اربعین- واقعاً یک‌جوری است! خیلی سخت است سفری شبیه به این را به طنز بکشی درحالی که مواظبی به وادی تمسخر و هتک حرمت‌ها نیفتی؛ اما من همیشه برایم جای تأمل بود که چه احادیث و روایات قشنگی درمورد شادی و شوخی داریم در اسلام! یکی‌اش همین حدیث زیبا از امام صادق (ع) که: «اَلمُؤمِنُ دَعِبٌ لَعِبٌ و َالمُنافِقٌ قَطِبٌ غَضِبٌ»؛ یعنی مؤمن، شوخ و شنگ است و منافق، اخمو و عصبانی! من خواستم همین را به تصویر بکشم. خواستم مدلی از یک زندگی پویای شادِ دارای معرفت را نشان بدهم.» نوع روایت عیوضی از اربعین به گونه‌ای است که شادی و غم، خنده و اشک و ترش و شیرین را در کنار هم به جان خواننده می‌نوشاند. در سایه‌ی همین طنزنویسی، جزئیاتی از این سفر بیان شده است که ممکن است به خاطر فضای جدی و معنوی دیگر سفرنامه‌های اربعین دیده نشود. برای تهیه و خرید کتاب کلیک کنید.

عقب اتوبوس مثل نیمکت‌های انتهایی کلاس پر از شوخی و شیطنت بود. قبل از حرکت، خانم‌ها را به چند گروه تقسیم کرده بودند با سرگروه‌های مشخص. خودشان را با سِمت و وظیفه معرفی می‌کردند. گروه تنظیف، وضوخانه، اسکان و... معرفی من انگار از همه پیچیده‌تر بود! - شما برای کدام قسمت هستید؟ - من مستندنگار هستم. قرار است سفرنامه بنویسم. حلقه چشمانشان می‌چرخید و دهانشان بی‌هدف باز و بسته می‌شد! - یعنی قراره برای این سفر مستند بسازید؟ فکر کنم قبلا هم برای موکب این کار را کرده‌اند. - نه، من نویسنده‌ام، مستندساز نیستم... بعد از چند دقیقه مکالمه، سر تکان می‌دادند و «خوشبخت هستیم»ی می‌گفتند. ولی تا بعد از سفر هم، فهمیدم کسی متوجه وظیفه دقیق من نشده است، حتی مسئولان! به قول دوستی، نویسنده‌ها همیشه آدم‌های بیکاری به نظر می‌رسند! (بخشی از کتاب) کتاب «اهالی اینجا» از آن دسته کتاب‌هایی است که سعی کرده پشت صحنه یک حرکت، یک نمایشکاه، برپایی یک غرفه، یا مدیریت یک مراسم را برای خوانندگان روایت کند. «زهرا آقازاده‌نژاد» با نوشتن اهالی اینجا، حال و هوای یک موکب اربعینی و اتفاقاتی را که در بخش بانوان یک موکب اربعینی در کربلا در جریان است، برای مخاطبان بازگو می‌کند. برای تهیه و خرید کتاب کلیک کنید.

یاد احلام می‌افتم. رفیق شیعه عراقی­‌ام در سوئیس. او شیعه­‌ها رو آشنا صدا می­زد. و اینجا هم همه آشنا هستند. چقدر دلم براش تنگ شده. وقتی که سر نام‌گذاری پسرک بین «طه» و «حسین» مانده بودم و او دستش را روی قلبش گذاشت و قطره سنگین اشکش ریخت روی دستش و گفت: «دلت می­آید اسم پسرت را حسین نگذاری؟ آن هم اینجا که کسی حسین رو نمی شناسه؟» (بخشی از کتاب) سفرنامه‌های زیادی از کربلا و پیاده‌روی اربعین نوشته و چاپ شده‌اند؛ اما «سر بر خاک دهکده» کمی متفاوت است، از این جهت که راوی این سفرنامه یک خانم خانه‌دار است که قصد کرده خودش تنهایی دست سه پسر دردسرسازش را بگیرد و به پیاده‌روی برود؛ اما در نهایت چهار نفر از خانواده‌اش او را همراهی می‌کنند. «فائضه غفارحدادی» راوی داستان، نام آشنایی است برای کسانی که «خط مقدم»، «دهکده خاک بر سر» و «به من دست نزن» را خوانده‌اند. برای تهیه و خرید کتاب کلیک کنید.

راه افتادم و کم کم کاروان را در روشنی شعله‌های آتش که گله به گله روشن بود، دیدم. نگهبان‌هایی که شمشیر بر کمر داشتند و بعضی شلاق و بعضی ترکه چوب، و کاروان را در احاطه داشتند. زن‌ها و بچه‌های پراکنده. ... از ذهنم گذشت واقعا چرا امام حسین حاضر شد اهل بیتش را همراه خود به سفری ببرد که عاقبتی نامعلوم داشت. (بخشی از کتاب، صفحه 161) حتما شده که یک نفر اطرافتان به یک سفر زیارتی، مثلا مشهد، کربلا، نجف و... برود؛ پس احتمالا این جمله را حداقل یکبار درباره آن مسافر شنیده‌اید که می‌گویند: «فلانی طلبیده شده!» یا «امام حتما فلانی را طلبیده که توانسته برود!» اما «علی موذنی» از زاویه دیگر به مقوله زیارت نگاه می‌کند و به طور ویژه برای پیاده‌روی اربعین از تعبیر «احضار شدن» استفاده می‌کند. همراه «مسعود» و «عارفه» به خیمه‌گاه حضرت زینب (س) وارد شوید. برای تهیه و خرید کتاب کلیک کنید